خرس سیاه بلوچستان

خرس سیاه در گویش مردم بلوچستان با نام های مم و هرس شناخته شده است . جثه کوچک‌تر از خرس قهوه‌ای، گوش‌ها به نسبت بزرگ، موها بلند و به رنگ سیاه است. در وسط سینه لکه سفیدی به شکل 7 وجود دارد (نمونه‌هایی با رنگ قهوه‌ای متمایل به قرمز یا کاملاً قهوه‌ای مشاهده شده است).طول سر و تنه 120 تا 180 سانتی‌متر، دم 7 تا 10 سانتی‌متر، ارتفاع 90 سانتی‌متر، وزن 50 تا 170 کیلوگرم است . رویشگاه‌های پراکنده درختچة داز و زیتون واقع در بلوچستان (مناطق کوهستانی زابلی، نیک‌شهر و رشته‌کوه بیرک واقع در بلوچستان) از مهم‌ترین مناطق زندگی این حیوان است.خرس سیاه بلوچی شبگرد است. معمولاً در اواخر غروب از لانه بیرون می‌آید و قبل از روشن شدن هوا دوباره به لانه برمی‌گردد، به نحو بسیار ماهرانه‌ای از درخت بالا می‌رود. به صورت انفرادی زندگی می‌کند. در غارها یا حفره‌هایی که در اثر ریختن صخره‌ها به وجود آمده است لانه می‌سازد. حالت تهاجمی این خرس بیشتر از خرس قهوه‌ای است. در ایران به احتمال زیاد خواب زمستانی ندارد.از تولیدمثل خرس سیاه اطلاع زیادی در دست نیست ولی معمولاً جفت‌گیری در اواخر تابستان انجام می‌گیرد و پس از حدود هفت ماه معمولاً تعداد دو بچه می‌زاید. چشم‌ها بعد از یک هفته باز می‌شوند. سه ماه و نیم شیر می‌خورند و تا دو یا سه سالگی با مادر می‌مانند. گاهی اوقات مادر با دو سری بچه مشاهده می‌شود. طول عمر حدود 25 سال است.خرس سیاه علاوه بر مواد گیاهی، از مواد حیوانی نظیر حشرات، مهره‌داران کوچک، نوزاد پستانداران و گاهی دام اهلی تغذیه می‌کند. در منطقه سرباز تعداد هشت رأس گوسفند که در یک شب توسط خرس سیاه کشته شده بودند مشاهده شد. خرس سیاه گاهی اوقات به نخلستان‌ها دستبرد می‌زند و خساراتی وارد می‌سازد. در مناطق شهرستان نیک‌شهر خرس‌ها برای خوردن خرما از درختان نخلی که حدود 15 متر ارتفاع داشتند، بالا رفته بودند